معرفی
مجمع الجزایر اندونزی، گستره وسیعی از جزایر غنی از تنوع فرهنگی و تاریخی، خانه سنت قابل توجهی از مگالیتیک ساخت بنای تاریخی که قرن ها را در بر می گیرد. در میان این جزایر، نیاس به خاطر شیوه های منحصر به فرد مگالیتیک خود که عمیقاً ریشه در باورهای بومی جزیره و ساختارهای اجتماعی دارد، متمایز است. مگالیت های جزیره نیاس، شامل مجسمه های سنگی, مقبره هاو سایر سازه های تشریفاتی، صرفاً شاهکارهای معماری نیستند، بلکه با معانی فرهنگی و معنوی قابل توجهی آغشته شده اند.
مقدار تاریخچه خود را از طریق ایمیل دریافت کنید
سنت برپایی بناهای تاریخی مگالیتیک در اندونزی در دو دوره متمایز مشاهده می شود. مرحله اولیه در قرن هفتم و هشتم میلادی در شرق آغاز شد جاوه و به تدریج به مناطق دیگر از جمله سوماترای جنوبی و مرکزی و لور لیندو در سولاوسی مرکزی گسترش یافت و تا قرن 13 تا 15 پس از میلاد ادامه یافت. تجدید حیات ساخت و ساز مگالیتیک در قرن شانزدهم آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد و به جزایری مانند سومبا، فلورس و به ویژه نیاس، همراه با سوماترای شمالی و سولاوسی مرکزی گسترش یافت. این سنت پایدار منعکس کننده تعاملات جمعیت های بومی با تأثیرات خارجی، از جمله پادشاهی های هندو-بودایی و بازرگانان اروپایی است که به تکامل شیوه های مگالیتیک کمک کردند.
La مگالیت ها در جزیره نیاس، مانند سایر نقاط اندونزی، اهداف متعددی را دنبال می کند. آنها به افتخار رهبران زنده یا برای بزرگداشت ارواح اجدادی ساخته می شوند که منعکس کننده باورهای کیهانی بومی و سلسله مراتب اجتماعی مبتنی بر قبیله ها و کاست ها هستند. اینها سنگ بناهای تاریخی، چه خشن و چه به شکل پیچیده حکاکی شده باشند، نمادی از موقعیت اجتماعی حامیان خود هستند و به عنوان ابزار ارتباطی حیاتی در فرهنگ‌هایی عمل می‌کنند که عمدتاً بر سنت‌های شفاهی متکی هستند. ساخت این مگالیت ها، که نیازمند تلاش جمعی است، انسجام و هویت قبیله ای را تقویت می کند.
با این حال، مگالیتیک غنی فرهنگ نیاس و دیگر جزایر اندونزی با چالش هایی در این زمینه مواجه است مدرن دوران تغییرات سریع فرهنگی، اغلب در عرض چند دهه، حفظ این میراث را تهدید می کند. قانون اساسی اندونزی، پانکاسیلا، وحدت در تنوع را ترویج می کند، اما مذاهب بومی را که «ابتدایی» تلقی می شوند، در نظر نمی گیرد، که منجر به از دست دادن بالقوه این میراث فرهنگی می شود. بنابراین، سنت‌های مگالیتیک جزیره نیاس، نه تنها یک پدیده معماری و تاریخی، بلکه یک میراث فرهنگی است که در میان فشارهای مدرنیته و جهانی شدن، نیازمند شناسایی و حفظ است.
مروری بر تاریخی و فرهنگی
اولین ساکنان نیاس، مردمان آسترالوملانزوئید بودند که قدمت آنها به 10,000 سال قبل از میلاد برمی‌گردد و بعداً مردم آسترونزی از تایوان جانشین آنها شدند. نام این جزیره که از کلمه محلی "نیها" به معنای "انسان" گرفته شده است، نشان دهنده میراث فرهنگی غنی آن است. نیاس تاریخ پرفراز و نشیبی دارد، از جمله اشغال مختصری در طول جنگ جهانی دوم توسط یک دولت نازی به رسمیت شناخته نشده که توسط زندانیان فراری آلمانی اعلام شد. این جزیره همچنین به طور قابل توجهی تحت تأثیر بلایای طبیعی قرار گرفته است، به ویژه زلزله و سونامی اقیانوس هند در سال 2004، و زلزله Nias-Simeulue در سال 2005، که منجر به تلفات جانی و جابجایی قابل توجهی شد. با وجود این چالش ها، نیاس یک منحصر به فرد فرهنگی که به‌خاطر سنت‌های مگالیتیک، رقص‌های جنگی، و آیین مردانه پرش از سنگ معروف است. دین غالب مسیحیت پروتستان است، اگرچه باورهای سنتی همچنان تأثیرگذار هستند. فرهنگ متمایز نیاس در خانه‌های اومو هادا، که بر روی ستون‌های چوبی عظیم ساخته شده‌اند نیز مشهود است. دفاع و مقاومت در برابر زلزله
گروجوگان
Grujugan در دره Bondowoso به عنوان یک نقطه محوری مورد توجه برای کسانی است که مجذوب شده اند. میراث مگالیتیک اندونزی. این سایت به طور قابل توجهی به خاطر دولمن هایش که در محلی به نام "پاندوسا" شناخته می شود و سارکوفاف استوانه هایی که مجموعاً تصویری از تعهدات روحانی و تشریفاتی را ترسیم می کنند تمدن های باستانی که زمانی در این منطقه رونق داشت.
La دالمن ها در Grujugan، که با ترکیبات سنگی بزرگ آنها مشخص می شود، حس شگفتی را در مورد ساخت و هدف آنها برمی انگیزد. از نظر تاریخی، چنین سازه‌هایی به مقبره یا محراب تعبیر شده‌اند که نشان‌دهنده رابطه پیچیده اجتماعی با مرگ و امر الهی است. وجود استوانه‌های تابوت که برخی واژگون و برخی دیگر به‌طور پیچیده در میان مزارع ذرت قرار گرفته‌اند، جنبه‌های آیینی مرتبط با این اشکال مگالیتیک را بیشتر برجسته می‌کند. این مصنوعات، با طرح‌ها و مکان‌های ساختاری منحصربه‌فرد خود، نگاهی اجمالی به جزئیات استادانه دارند. تشییع جنازه اقداماتی که اخلاق فرهنگی آن زمان را مشخص می کرد.
کوه پدانگ
گونونگ پادانگ در میان مکان‌های مگالیتیک در سوکابومی که به‌خاطر تراس‌های آبشاری و ساختارهای مستطیلی مرموزش شناخته می‌شود، به‌عنوان یک جواهر تاج ظاهر می‌شود. اغلب به عنوان یک مهم مورد ستایش قرار می گیرد باستان شناسی شگفت‌انگیز، این سایت دارای پیچیدگی لایه‌ای با تراس‌هایی است که به سمت آسمان بلند می‌شوند و هر لایه دوران متفاوتی از ساخت و ساز و استفاده را روایت می‌کند. وجود منشورهای سنگی پراکنده در دامنه‌های آن، پله‌های سنگی به یادماندنی که بازدیدکنندگان را به سمت اوج آن هدایت می‌کند، و دیوارهای حائل که تراس‌های آن را حفظ می‌کنند، همگی به تمایز Gunung Padang به‌عنوان شگفت‌انگیز مربوط می‌شوند. باستانی اهمیت مهندسی و فرهنگی
La مستطیل سازه ها که به دلیل طراحی معمایی عمدی خود قابل توجه هستند، توجه را به برنامه ریزی پیچیده و تلاش جامعه جلب می کنند که باید در ایجاد آنها ضروری بوده باشد. این بناها به طور بالقوه در خدمت هستند تشریفاتی یا اهداف جمعی، پیوند ملموسی را با باورها و آیین‌های جوامعی که زمانی در اینجا رشد می‌کردند، ارائه می‌دهد و به کاوش مداوم در منشأ و کارکردهای آنها دعوت می‌کند.
توگو گده
توگو گد فصل جذاب دیگری را در روایت مگالیتیک سوکابومی ارائه می‌کند که دارای آرایش ایستاده است. سنگ و صندلی های سنگی که به اهمیت آیینی این سایت اشاره دارد. این سنگ های ایستادهاعتقاد بر این است که با جثه باشکوه خود به عنوان نشانگر یا یادبودی عمل می‌کردند که تجسم ظرایف معنوی جامعه است. در همین حال، صندلی‌های سنگی که در مجاورت یافت می‌شوند، نشان‌دهنده گردهمایی‌ها یا تشریفات هستند که احتمالاً فضایی را برای اعمال عمومی یا مذهبی فراهم می‌کنند.
علاوه بر این، سنگ‌های توگو گد در پوششی با اهمیت معنوی پوشانده شده‌اند که اغلب با هدایایی برای ارواح همراه است، که نشان‌دهنده ارتباط ریشه‌ای بین قلمرو فیزیکی و متافیزیکی در زندگی خالقان آن است.
پانگگویانگان
Pangguyangan، که عمدتاً به خاطر سکوی هرمی شکلش شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از مجسمه‌ها را نیز دارد که چشم‌انداز آن را زینت می‌دهند. این سایت ماهیت مگالیتیک را به تصویر می کشد ساخت، صنعتگری، استادکاری، استادیبا سکوی هرمی که با دقت ساخته شده است، نمای پانورامایی را ارائه می دهد که با خطوط طبیعی هماهنگ است. کوه حلیمون.
ترتیب روشمند مراحل منتهی به سکو و نگهدارنده با طراحی دقیق دیوار از مهارت معماری و حساسیت های زیبایی شناختی سازندگان آن سخن می گوید. علاوه بر این، مجسمهکه نقش های تزئینی و نمادین را ایفا می کند، درک ما را از پارادایم های فرهنگی و مذهبی که هویت ساکنان باستانی منطقه را شکل داده است، غنی می کند.
سیپاری
مکان مگالیتیک سیپاری در منطقه کونینگان، ویترینی جذاب از خلاقیت و نبوغ باستانی است که با سیست های قابل توجه آن متمایز شده است. خوب به عنوان ساختارهای دایره ای و بیضی شکل. این تشکل ها نماهای ارزشمندی را به مراسم تشریفاتی و احتمالاً ارائه می دهند نجومی تمایلات جوامع باستانی که آنها را ساخته اند.
سیست‌ها یا تابوت‌های سنگی کشف‌شده در این مکان به سمت پیشرفته‌ترین نقطه‌ها است دفن اعمال، نشان دهنده اعتقادات پیرامون مرگ و زندگی پس از مرگ است. چیدمان دقیق این کیست ها، همراه با وجود کارهای خاکی دایره ای و بیضی شکل، جامعه ای را نشان می دهد که عمیقاً با شیوه های آیینی و شاید ماهیت چرخه ای زندگی و فصول هماهنگ است. این سازه های مهم هندسی ممکن است نه تنها به عنوان محل دفن، بلکه به عنوان فضاهایی برای اجتماعات تشریفاتی یا مشاهدات نجومی، درک پیشرفته جامعه از محیط خود را برجسته می کند.
کادوگده
در فاصله کوتاهی از سیپاری، سایت کادوگده جنبه جذاب دیگری از میراث مگالیتیک کونینگان را از طریق حضور یک گاو برجسته نشان می دهد. مجسمه. این قطعه منحصر به فرد به عنوان یک نیرومند است نماد از فرهنگی و دینی ارزش هایی که در جامعه مسئول ایجاد آن نفوذ کرده است.
در بسیاری از تمدن های باستانی، گاو به عنوان نمادی مورد احترام بود باروریفراوانی و ویژگی های مادری که به اهمیت آن در شیوه های کشاورزی و رفاه اجتماعی اشاره دارد. نصب چنین مجسمه در Kadugede می تواند نشان دهنده احترام جامعه به این آرمان ها باشد، که فراتر از بیان هنری صرف برای تجسم اخلاق معنوی و عملی مردم آن است.
تمرکز سایت بر روی یک مجسمه منحصر به فرد، بر خلاف ترتیبات اشتراکی تر سیست ها و دایره های سنگی که در Cipari یافت می شود، تنوع فرهنگ مگالیتیک کونینگان را به نمایش می گذارد. این نشان دهنده جنبه های مختلف زندگی و نظام های اعتقادی است که توسط ساکنان باستانی آن مورد تجلیل و احترام قرار می گرفت.
تگوروانگی و بلومای
فلات Pasemah، با مکان‌های Tegurwangi و Belumai، تماشاگر را با مجموعه‌ای چشمگیر از مجسمه‌ها و دولمن‌ها مجذوب خود می‌کند. این مجسمه ها که به دلیل اندازه و صنایع پیچیده قابل توجه هستند، چهره های مختلفی را به تصویر می کشند که مظهر ارزش های معنوی و اجتماعی خالقان خود هستند. به طور مشابه، دلمن‌ها - سازه‌های سنگی میز مانند - نشان می‌دهند که فلات یک مرکز تشریفاتی مهم بوده است که احتمالاً با آیین‌های تدفین یا تدفین مرتبط است. آداب و رسوم احترام به اجداد تصاویر زنده و آثار سنگی به یادماندنی به جامعه ای پیچیده اشاره می کند که به بازنمایی نمادین اهمیت می داد و بر آن تسلط داشت. هنر ساخت سنگ
کوتا رایا
در درون این ملیله غنی از فرهنگ مگالیتیک، کوتا رایا با مجسمه های منحصر به فرد خود ظاهر می شود و لایه دیگری به درک ما از منطقه کمک می کند. ماقبل تاریخ هنری متمایز بودن این مجسمه ها، در فرم و تصویر، نشان دهنده رویکردی ظریف به بازنمایی است که احتمالاً منعکس کننده تنوع در باورهای معنوی یا سلسله مراتب اجتماعی در داخل جامعه
گونونگ مگانگ و تانجونگ آراو
Gunung Megang و Tanjung Arau با کاوش بیشتر در عرفان فلات، مجموعه ای نفیس از دلمن ها و نقش برجسته ها را ارائه می دهند. این نقش برجسته ها با جزئیاتشان حک شده از پیکره های انسان و حیوان، تصویری واضح ارائه می کند دروازه به ادراکات کیهانی و زندگی روزمره ساکنان باستان، پرده از جهانی که در آن طبیعت، انسانیت، و الهی در هم تنیده شده است. وجود دولمن ها در کنار این کنده کاری های دقیق، اهمیت این مکان ها را به عنوان نقاط کانونی فعالیت های فرهنگی و معنوی برجسته می کند.
اوستانو راجو علم
Ustano Rajo Alam در حال انتقال به منطقه Minangkabau، به دلیل چیدمان صندلی‌های سنگی و سنگ‌های ایستاده متمایز است. این پیکربندی، که احتمالاً نشان‌دهنده گردهمایی‌های اجتماعی یا رسیدگی‌های قضایی است، بر جنبه اشتراکی فرهنگ مگالیتیک تأکید می‌کند و پویایی اجتماعی و ساختارهای سازمانی جوامع گذشته را روشن می‌کند.
گوگوک و بالوبوس
در همین راستا، مکان‌های Guguk و Balubus در Minangkabau خود را از طریق سنگ‌های ایستاده که با کنده کاری‌های پیچیده تزئین شده‌اند، متمایز می‌کنند. این حکاکی‌ها، سرشار از نمادگرایی و جزئیات، به عنوان یک رسانه روایی عمل می‌کنند و باورها را حکاکی می‌کنند. اسطورهو احتمالاً شجره نامه های مینانگکابائو باستانی مردم به همان منظره ای که در آن زندگی می کردند.
مگالیت دره بادا
در میان ارتفاعات دره بادا در سولاوسی به عنوان انباری از میراث باستانی ظاهر می شود که مجموعه ای چشمگیر از مجسمه های مگالیتیک را در خود جای داده است. مکان‌هایی مانند پالیندو، ماتورو، لانگکه بولاوا، و لوگا در دره بادا به دلیل داشتن آنها جشن گرفته می‌شوند. عظیم الجثه مجسمه های سنگی که نمادی از اهمیت فرهنگی و تاریخی عمیق دره است. این مجسمه‌ها، از نظر شکل و اندازه، گالری در فضای باز ایجاد می‌کنند که گمانه‌زنی در مورد منشأ آنها، جوامعی که آنها را ساخته‌اند، و اهدافی که در خدمت آنها بوده‌اند را فرا می‌خواند.
مجسمه پالیندو که با اندازه و حالات چهره دقیقش متمایز است، به عنوان نگهبانی خاموش از گذشته دره ایستاده است. به طور مشابه، مجسمه‌های Maturu، Langke Bulawa و Loga هر کدام به این امر کمک می‌کنند موزاییک هنرهای مگالیتیک در دره بادا، که سبک‌ها و نقوش متنوعی را به نمایش می‌گذارد که به ملیله‌های فرهنگی غنی سازندگانشان اشاره می‌کند. این مجسمه‌ها فراتر از جذابیت زیبایی‌شناختی‌شان، احتمالاً دارای اهمیت معنوی و اجتماعی عمیقی هستند که احتمالاً معرف خدایان، اجداد یا شخصیت‌های مهم جامعه هستند.
دره بسوآ
با انتقال به دره Besoa، روایت با مجسمه هایی مانند Tinoe-Badang Kaya ادامه می یابد. این مجسمه‌ها سنت صنایع‌دستی مگالیتیک را که در دره بادا یافت می‌شود، ادامه می‌دهند، در حالی که رشته‌های منحصربه‌فرد خود را در منطقه می‌بافند. تاریخی پارچه Tinoe-Badang Kaya، در میان دیگران در دره Besoa، بر تنوع و عمق اشکال هنر مگالیتیک در سراسر سولاوسی تأکید می‌کند، که منعکس‌کننده اعمال و باورهای یک کشور است. دوران گذشته.
مجسمه‌های دره بسوآ، بسیار شبیه مجسمه‌های بادا، به‌عنوان وصیت‌نامه‌های یادبودی برای این مجسمه‌ها ایستاده‌اند مهارت های مهندسی و جهان بینی معنوی سازندگان آنها. قرار گرفتن آنها در داخل دره، که اغلب توسط مناظر سرسبز احاطه شده است، هاله عرفانی آنها را بیشتر برجسته می کند و پنجره ای را به رابطه همزیستی بین مردم باستانی لور لیندو و آنها ارائه می دهد. طبیعی محیط زیست است.
Pokekea
به عنوان بیانی واضح از خلاقیت و معنویت ماقبل تاریخ، Pokekea که در درون دره Besoa قرار دارد، با کوزه های به یاد ماندنی خود، که به طور سنتی به عنوان شناخته می شود، مجذوب خود می شود. کلامباو مجموعه ای از مجسمه ها که نگاهی اجمالی به گذشته مرموز این منطقه دارند. آرایه و پیچیدگی مصنوعات که در اینجا یافت می شود، بر اهمیت این مکان به عنوان یک نقطه کانونی فرهنگی و مذهبی برای جوامع باستانی تأکید می کند.
La کلامبا شیشه در Pokekea
La کلامبا کوزه های کشف شده در Pokekea نمادی از سنت مگالیتیک منطقه هستند و نه تنها جنبه عملکردی ساخت ظروف را نشان می دهند، بلکه نشان دهنده یک هدف معنوی یا تشریفاتی هستند که احتمالاً این اشیاء در خدمت آن بوده اند. حفاری ها در اوایل دهه 2000 این کوزه ها به همراه خانه های سنتی رونمایی شد که جامعه ای را به تصویر می کشد که عمیقاً با دنیای متافیزیکی و مادی در هم آمیخته بود.
کاوش دقیق در تزیینات هنری این کوزه ها نشان می دهد که یک پیچیده ملیله‌ای از چهره‌ها و چهره‌ها که مستقیماً روی سطح سنگ حک شده است. این عناصر تزیینی، به‌ویژه در کوزه‌های تاریخی کشف‌شده چشمگیر، پیچیدگی در هنر و عمق بیان فرهنگی را به نمایش می‌گذارند که گویای بسیاری از صنعتگران پشت آنها است. نوار دقیق صورت‌هایی که روی یکی از این کوزه‌ها یافت می‌شود، احتمالاً نمادی از هویت‌های جمعی یا تبار اجدادی است، و به عنوان گواهی ماندگار برای باورها و ارزش‌های جوامعی که در Pokekea رشد کرده‌اند، عمل می‌کند.
گلینسران
در دره های Bondowoso، جاوا شرق, سایت گلینسران به دلیل حضور قابل توجه خود در استوانه های تابوت، بینشی عمیق از جنبه های معنوی و تشریفاتی ساکنان ماقبل تاریخ منطقه ارائه می دهد.
استوانه‌های تابوت گلینسران که در اندازه‌های اعجاب‌انگیز و در میان مزارع برنج و ذرت پراکنده شده‌اند، با شکل فوق‌العاده‌ای که استوانه‌های سنگی عظیمی را پوشانده‌اند، توجه را به خود جلب می‌کنند. زیر زمین اتاق ها اینها سارکوفاگی، همانطور که در مطالعات کشف شد و حفاری تلاش‌ها، اشاره‌ای به یک مراسم تشییع جنازه پیچیده در میان مردمان بوندووسو باستانی دارد. این تابوتها که به دلیل درپوش هایشان متمایز هستند، نمادی از سنت مگالیتیک منطقه هستند و نه تنها تسلط بر سنگ، بلکه احترام عمیقی را برای مردگان به نمایش می گذارند.
روستای بوندوکدی
مگالیت های دهکده اولایاما
اولایاما دهکدهواقع در منطقه لولووا، سه مکان مهم مگالیتیک است که به درک ما از فرهنگ های ماقبل تاریخ در این منطقه کمک می کند. در این میان، سایت Bitaha به عنوان جذاب ترین و پس از آن Hilibadalu و Hili'ana'a برجسته می شود. از لحاظ تاریخی، منطقه اولایاما با سبک معماری منحصر به فرد خود متمایز بود، که مشخصه آن خانه هایی بود که به جای سنگ ساخته شده بودند. چوبی ستون ها این ویژگی متمایز بر اهمیت فرهنگی و تاریخی این منطقه تأکید می کند و بینش هایی را در مورد ترجیحات معماری و سازگاری های زیست محیطی ساکنان گذشته آن ارائه می دهد.
سایت بیتاها مگالیتیکواقع در حدود 55 کیلومتری مرکز Gunungsitoli شهر: و قابل دسترسی از طریق یک سفر 1.5 ساعته در طول مسیر مرکزی نیاس، به دلیل مونتاژ دولمن و منهیر قابل توجه است. این سازه های مگالیتیک در پس زمینه یک خانه سنتی نیاس قرار گرفته اند که به شکل منحصر به فردی بیضی شکل است و نماینده نیاس شمالی است. معماری. منهیرهای این مکان که با نام‌های آوینا، صهووا و بهو شناخته می‌شوند و بهو برجسته‌ترین آنهاست، از نظر درجه تزیینات متفاوت هستند. در حالی که برخی از منهیر ها حکاکی نشده اند، برخی دیگر حکاکی هایی از صورت و اندام تناسلی مردانه دارند، یا به طور کامل به شکل انسان چمباتمه زده شده اند. قدمت تاسیس سایت بیتاها به 10 نسل قبل باز می گردد و به اجداد طایفه هلاوه، یکی از نسل های نسل در جزیره نیاس نسبت داده می شود. این عمق تاریخی به اهمیت سایت می افزاید و دریچه ای به رویه های فرهنگی و بیان هنری ساکنان اولیه جزیره ارائه می دهد.
روستای تارنگ
دهکده تارونگ، یک جواهر فرهنگی در قلب غرب سومبا، نوسا تنگگارا شرقی، نه تنها به دلیل معماری سنتی و باورهای پر جنب و جوش ماراپو، بلکه به دلیل سنگ مرموز مگالیتیک شهرت دارد. بناهای تاریخی. این سنگ های باستانی که به طور متفکرانه در سراسر روستا پراکنده شده اند، به عنوان نگهبانان خاموش ایستاده اند تاریخ، گواه ریشه های عمیق معنوی و فرهنگی مردم سامبانیس است.
روستای کامپونگ پاسونگا
کامپونگ پاسونگا به عنوان یک زندگی می ایستد موزه، نشان دهنده همزیستی عمیق بین اخلاق فرهنگی جامعه و سنت های مگالیتیک است. این روستا با معماری سنتی آراسته شده و با مجموعه ای از مگالیتیک پوشیده شده است سنگ قبرها، بناهای تاریخی و چیدمان دهکده ها، لنز منحصر به فردی را به گذشته داستانی جامعه سومبا ارائه می دهد، روایتی که عمیقاً با ماراپو در هم آمیخته است - سیستم اعتقادی اجدادی که راه زندگی آنها را هدایت می کند.
در مرکز چشم انداز فرهنگی کامپونگ پاسونگا، سنگ قبرهای مگالیتیک قرار دارند که با هدفی عمدی چیده شده اند و با نمادهایی از موقعیت اجتماعی آغشته شده اند. این بناهای سنگی، که از نظر شکل، اندازه و تزئینات متفاوت هستند، نه تنها به عنوان محلهای تدفین اما به عنوان آثاری از احترام پایدار جامعه نسبت به اجدادشان. چیدمان دقیق این سنگ قبرها، که اغلب شبیه به دولمن یا منهیر است، منعکس کننده طبقه بندی های سلسله مراتبی در جامعه است، با هر ویژگی حک شده در سنگ که داستانی از داستان را روایت می کند. اصل و نسب، شجاعت و هویت جمعی.
حتی بیشتر مگالیث
روستای لولومویو
اونونامولو
روستای سیساراهیلی
روستای سیساراهیلی سه خانه سنتی را در خود جای داده است و در مجاورت آن، مکان‌های مگالیتیکی شگفت‌انگیزی به نام‌های تکهمبوو و هیلیگو وجود دارد.
روستای لوزیروگی
روستای توهمبروا
دهکده توهمبروآ دارای یک مگالیت انسانی قابل توجه است که در سایت Hilimbaruzö I واقع شده است.
روستای هیلیسرانگکای
روستای لاهوسا فاو
روستای لاهوسا فاو با 65 خانه سنتی خود متمایز است که تنها چند کیلومتر فراتر از Bawömataluo در انتهای یک جاده باریک واقع شده است.
سایت مگالیتیک Tetegewo
سایت مگالیتیک Tetegewo، واقع در دهکده Hisao'oto در ناحیه سیدوائوری در جنوب نیاس، یکی از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی در منطقه است. واقع در بالای شیب دار تپه، این سایت با نزدیک به 100 مگالیث از انواع مختلف متمایز است، که آن را بدون شک به چشمگیرترین مکان مگالیتیک در تمام نیاها تبدیل می کند.
روستای Hilinamö Zaoa
روستای باوماتالو
بسیاری از محققان موافق هستند که خانه‌های سنتی در نیاس، معروف به اومو هادا، به‌عنوان نمونه‌های برتر معماری بومی در سراسر آسیا هستند. این سازه‌ها که بدون میخ ساخته شده‌اند، انعطاف‌پذیری قابل‌توجهی در برابر زلزله‌های شدید نشان می‌دهند و از نظر دوام از خانه‌های مدرن پیشی می‌گیرند. خانه های نیاس که با ارتفاع از سطح زمین برای اهداف دفاعی طراحی شده اند، تاریخچه درگیری دائمی جزیره در میان روستاهایش را منعکس می کنند. این جزیره سه سبک معماری متمایز را به نمایش می گذارد و تنوع فرهنگی غنی آن را برجسته می کند.
منابع و مطالعه بیشتر
مگالیت های اندونزی: یک میراث فرهنگی فراموش شده
مسیرهای عصبی مجموعه ای از متخصصان و محققان با تجربه است که اشتیاق عمیقی برای کشف معماهای تاریخ و مصنوعات باستانی دارند. با انبوهی از تجربیات ترکیبی چندین دهه، Neural Pathways خود را به عنوان صدای پیشرو در قلمرو کاوش و تفسیر باستان شناسی تثبیت کرده است.
وای!!! خیلی دوست دارم برم اونجا…. من کاملا مجذوبم
این یکپارچه‌ها شبیه نمونه‌هایی هستند که در ایالت مگالایا در هند یافت می‌شوند